In de Oude Lambertus van de Protestantse gemeente in Engelen mocht ik vanaf half oktober 2017 een paar uur per week als waarnemend predikant komen werken. Niet meer de jongste, een emeritus. We waren al wat langer samen op weg om te kijken hoe de gemeente in Engelen in de toekomst verder wilde. Zo mocht ik samen met de gemeente en de kerkenraad een jaartje verder bouwen. Dat kon op de schouders van de predikanten die mij voorgingen, Roel Knijff en Corrie Terlouw en velen voor hen. Nu neem ik weer afscheid en dank u en jullie hartelijk voor het in mij gestelde vertrouwen.
Ik mag het stokje doorgeven aan Marloes Meijer. Zo gaat dat: predikanten gaan en komen. Wij schrijven wegen in de tijd. De gemeente blijft, omdat zij niet van ons is maar van God! Ik neem weer afscheid maar vertrek niet met ‘stille trom’. Op 10 februari aan het eind van de middag nemen de voorzitter Frederik de Bruijne en ondergetekende afscheid op vrolijke en ‘gepaste’ manier. U en jullie horen daar ongetwijfeld nog meer over. Dat ik mij dit jaar in deze gemeente mocht inzetten stemt dankbaar. En ik wens jullie een inspirerende en vruchtbare toekomst samen met Marloes.
Er is een boekje, getiteld: ‘Wij hebben hier een prima domineetje’. Een boekje vol gedichten over dominees (een apart slag). Het begint met dat gedicht: Wij hebben hier een prima domineetje. Overigens denken vader en zoon in dat gedicht daar verschillend over. En dat tekent nu precies waarom ons werk niet altijd makkelijk is. Het valt niet mee iedereen te bemoedigen, inspireren, te troosten en te raken in Gods Naam.
En toch…. wens ik u en jullie voor de toekomst zo’n prima domineetje!
Goede en vruchtbare samenwerking zodat de gemeente licht en vrede uit kan stralen. Maar ook dat je elkaar mag blijven zien in het licht van Gods ogen. Ik heb er alle vertrouwen in.
Graag wens ik ieder ook veel heil en zegen voor het nieuwe jaar 2019. Dat klinkt misschien wat ouderwets, maar ik vind het nog steeds de mooiste nieuwjaarswens die er is. Heil van ‘heel maken’ en Gods zegen die ons draagt in vreugde en verdriet.
Ds. Wil van Egmond
