Met een ‘Viering van het leven’ is op vrijdagmorgen 12 juni 2015 in de Protestantse kerk van Engelen afscheid genomen van Eric van Boxel. Aan gemeenteleden was gevraagd om aan te sluiten bij de stoet, na de dienst, om Eric te begeleiden naar zijn laatste rustplaats. Zo stonden we als gemeenteleden, in afwachting hiervan, in de schaduw van de plataan op het kerkplein. Ieder met zijn eigen gedachten en gevoelens. Zo ook ik. Flarden van de muziek en zang uit de kerk bereikten ons. De klok van de kerk luidde, toen het Onze Vader uitgesproken werd. Ten slotte verstomden de menselijke stemmen en het orgel.

Kerkklok

En daar was opnieuw de stem van de klok. Maar de klank en melodie waren nu anders. Over de daken van de huizen klonk het zogenaamde kleppen van de klok. Daarbij beroert de klepel maar één zijde van de klok. In gedachten ging ik even terug naar Leo Sajet, nog maar zo kort geleden overleden.

Bij het uitdragen van Eric was het bijzonder om als “buitenstaander” en gemeentelid te luisteren naar het geluid van de klok. Er was een verschil in luidheid en tempo tijdens het kleppen, soms zelfs aarzelend. Het klonk als een authentiek afscheidslied voor Eric. Het ontroerde mij. En zo gingen we op weg naar de begraafplaats. Met een bloem in de hand.

Bert Scholing

Lees ook: Herinnering aan Eric van Boxel, In memoriam Eric van Boxel en Dankwoord familie Van Boxel