Nu het kerkblad minder frequent verschijnt, overbruggen we met één nummer de hele periode tot Advent. Er zijn daardoor een paar initiatieven waarvoor de datum nog niet is vastgelegd. We zullen u daarover informeren in de diensten, via deze site en/of e-mail. Het is wel bijzonder dat juist dit najaar de periode van de verbouwing is. Als ik dit schrijf hebben we net afscheid genomen van de kerk zoals die was, met werkelijk een prachtig concert! Een eerbetoon van alle dankbare gebruikers aan de ruimte.

In het drukke weekend hebben we ook mogen ervaren hoe zinvol de verbouwing is. Met het burgerlijk en achtereenvolgens kerkelijk huwelijk hebben we intensief gebruik gemaakt van keuken en toilet. Het is toch onvoorstelbaar wat er allemaal uit de keuken kan komen. Elders maak ik ook wel mee dat keuken en consistorie samenvallen, maar ik ken geen voorbeeld waar daarvoor maar 2 m2 ruimte beschikbaar is. Klein, maar charmant.

Maar wat zullen we veel winnen bij de realisatie van de nieuwe achterwand. Met een echte keuken, een extra toilet en garderobe met voldoende ruimte voor een dominee, kerkenraad, bruidspaar en gasten om even buiten de kerkruimte te treden. Nu moest het bruidspaar de al tot het uiterste benutte keuken in, om de bruiloftsgasten te laten passeren die buiten een feestelijke boog wilden vormen.

Toch vind ik het spannend. Tijdens de diensten, verandert er voor u niet veel, u zit met de rug naar de achterwand. Vooral voor mij zal de kerk er totaal anders uitzien.

Hoewel, enigszins anders wordt het voor u wel, nu we nieuwe antependia hopen te krijgen (zie afzonderlijk artikel op deze site). Dat zijn de liturgische kleden die over de avondmaalstafel liggen. In dezelfde kleur als de stola van de predikant. Over de betekenis daarvan kunt u desgewenst verder op deze site lezen. We hopen dat we bij de heringebruikname van de kerk ook de nieuwe antependia bij elkaar hebben gespaard. Dan wordt het aanzicht voor u ook anders.

Vanaf nu gaan we tijdelijk weer ‘naar school’. De plek waar de kinderen naartoe gaan voor de kinderkringen. Zo zijn we een beetje bij hen te gast. Normaliter gaan alleen zij de kerk uit, nu gaan we allemaal. Dat voelt aanvankelijk vast een beetje onwennig, maar het geeft ons ook de ruimte om te ervaren wat wezenlijk is. Wat missen we daar? Waar kunnen we ook zonder? Natuurlijk zijn we als gemeente verbonden met onze kerk. Maar hoe bepalend is een gebouw? We gaan het ontdekken!

Er staat meer op het programma dat we hopen te ontdekken. De wereld om ons heen lijkt sneller te veranderen dan ooit. Maar de liturgie van de kerk is al eeuwenlang hetzelfde. Is dat onze kracht in de tijd die komt? Of is dat een zwakte? Weten we er eigenlijk wel genoeg van, om daarop een antwoord te kunnen geven? Met alles wat er op stapel staat, kan ik daarover in het volgende nummer vast al meer schrijven. Laten wel elkaar vasthouden, nu we aan de wandel gaan!

ds. Roel Knijff